
گردشگری و انواع آن
سازمان جهانی گردشگری با توجه به تمامی تعاریف گردشگری که تا قبل از سال ۱۹۹۴ ارائه شده بودند در سال ۱۹۹۵ یک تعریف نهایی منتشر کرد
- یکشنبه, 07 اردیبهشت 1399
گردشگری و انواع آن
واژهشناسی
لغت توریسم (Tourism) از کلمه تور (Tour) به معنای گشتن اخذ شده که ریشه در لغت لاتین Tourns به معنای دور زدن، رفت و برگشت بین مبدأ و مقصد و چرخش دارد که از یونانی به اسپانیا، فرانسه و در نهایت به انگلیس راه یافتهاست. در گذشته به گردشگران سیاح نیز گفته میشد که در اصل واژهای عربی برگرفته از فعل سیاحت بودهاست.
تعریف گردشگری
با توجه به تمامی تعاریف گردشگری که تا قبل از سال ۱۹۹۴ ارائه شده بودند در سال ۱۹۹۵ یک تعریف نهایی منتشر کرد:
مجموعه فعالیتهای فرد یا افرادی که به مکانی غیر از مکان عادی زندگی خود مسافرت و حداقل یک شب و حداکثر یک سال در آنجا اقامت میکنند و هدف از مسافرت آنان نیز گذراندن اوقات فراغت است. البته اهدافی نظیر اشتغال و کسب درآمد شامل آن نمیشود . بر این اساس کسانی که شامل این تعریف میشوند نیز گردشگر نامیده میشوند.
گردشگری انواع مختلفی دارد و شناخت انواع گردشگری برای برنامهریزی دراین عرصه اهمیت اساسی دارد. در یک تقسیمبندی، گردشگری به سه نوع فرهنگی، طبیعتگردی و ماجراجویانه تقسیم شده است که به طور مختصر از آن به عنوان گردشگری ACE یاد میشود. (فنل، 2003: 33) انواع دیگر گردشگری در حال افزایش است نظیر گردشگری فضایی، گردشگری الکترونیکی که در سالهای اخیر آغاز شده است. در اینجا به تعدادی از مهمترین انواع گردشگری اشاره می شود:
گردشگری تفریحی : در این نوع گردشگری، گردشگری ساحلی بسیار مورد توجه است و گردشگران معمولاً برای بهرهبرداری از سه S (sun, sea, sand) به سواحل نقاط مختلف سفر میکنند.
گردشگری طبیعت : گستره فضایی این الگو، محیط طبیعی مثل ساحل، جنگل، کوه، کویر، غار و نظیر اینها است.
گردشگری تجاری : در سفرهایی که با هدف بازرگانی و تجارت انجام میشود.
گردشگری شهری :نواحی شهری به علت آنکه جاذبههای بسیار دارند غالباً مقاصد گردشگری مهمی محسوب میشوند.
گردشگری روستایی : در گردشگری روستایی منابع فرهنگی، طبیعی و تاریخی نواحی روستایی به عنوان کالای فرهنگی گردشگری قابل عرضهاند.
گردشگری قومی و عشایری:این نوع گردشگری به منظور مشاهده سبک زندگی افراد بومی و اقوام انجام میشود.
گردشگری مذهبی : افرادی را شامل میشود که به منظور دیدارازاماکن مقدس یاانجام دادن امور مذهبی مسافرت میکنند.
گردشگری ورزشی : شمار زیادی از میهمانان کشورهای مختلف اشخاصیاند که با قصد ورزش و تمرین یا شرکت در مسابقات ورزشی، تماشای مسابقه تیمها یا بازیکنان مورد علاقهشان، یا گذراندن اردوهای ورزشی به سفر رفتهاند.
گردشگری ماجراجویانه : در هر جامعه کسانی هستند که به انجام دادن کارهای متهورانه و مخاطرهآمیز علاقه وافر دارند. برخی از این افراد با اقدام به مسافرتهای ماجراجویانه به این نیاز درونی خود پاسخ میدهند.
گردشگری سلامت : چنین سفری شامل فعالیتهای گوناگونی میشود که با هدف تأمین بهداشت و سلامت فرد یا گردشگر انجام میشود مانند مراقبت بهداشتی و گذراندن دوره نقاهت و بازپروری.
گردشگری فضایی : نوع دیگری از گردشگری مسافرت به فضا است که در سالهای اخیر آغاز شده است.
گردشگری الکترونیکی : گسترش و رواج امکانات و وسایل الکترونیکی نظیر تلویزیونها، ماهواره و اینترنت، موجب شده است تا مردم هر چه بیشتر و به راحتی با دیگر نقاط دنیا ارتباط برقرار کنند.
گردشگری بیابانی :گردشگری بیابانی برای آن دسته از گردشگران که علاقه به سفر به نواحی خشک را دارند و یا رویای سفر بر کوهان شتر را در سر میپرورانند و یا قصد تحقیق در مورد خاک، و آب و هوای نواحی بیابانی را دارند اهمیت دارد.
گردشگری آموزشی و علمی و گردهمایی: این نوع گردشگریها به منظور تحقیقات یا شرکت در همایشهای علمی است.
گردشگری هنری :گردشگری هنری در پی شناخت هنرهای ملل دیگر واقوام دیگر است .
گردشگری تاریخی : این گونه از گردشگری که گردشگری میراث نیز نامیده میشود، به بازدید از موزهها، مکانها و ابنیه تاریخی میپردازد، امروزه بخش عمدهای از گردشگری را به خود اختصاص داده است.
گردشگری فرهنگی: گردشگری فرهنگی عبارت است از مسافرت افراد از محل سکونت خود به مکانهایی که جاذبههای فرهنگی دارند. این جا به جایی به قصد کسب اطلاعات و تجارت برای ارضای نیازهای فرهنگی گردشگران انجام میشود.
[
لغت توریسم (Tourism) از کلمه تور (Tour) به معنای گشتن اخذ شده که ریشه در لغت لاتین Tourns به معنای دور زدن، رفت و برگشت بین مبدأ و مقصد و چرخش دارد که از یونانی به اسپانیا، فرانسه و در نهایت به انگلیس راه یافتهاست. در گذشته به گردشگران سیاح نیز گفته میشد که در اصل واژهای عربی برگرفته از فعل سیاحت بودهاست.
تعریف گردشگری
با توجه به تمامی تعاریف گردشگری که تا قبل از سال ۱۹۹۴ ارائه شده بودند در سال ۱۹۹۵ یک تعریف نهایی منتشر کرد:
مجموعه فعالیتهای فرد یا افرادی که به مکانی غیر از مکان عادی زندگی خود مسافرت و حداقل یک شب و حداکثر یک سال در آنجا اقامت میکنند و هدف از مسافرت آنان نیز گذراندن اوقات فراغت است. البته اهدافی نظیر اشتغال و کسب درآمد شامل آن نمیشود . بر این اساس کسانی که شامل این تعریف میشوند نیز گردشگر نامیده میشوند.
گردشگری انواع مختلفی دارد و شناخت انواع گردشگری برای برنامهریزی دراین عرصه اهمیت اساسی دارد. در یک تقسیمبندی، گردشگری به سه نوع فرهنگی، طبیعتگردی و ماجراجویانه تقسیم شده است که به طور مختصر از آن به عنوان گردشگری ACE یاد میشود. (فنل، 2003: 33) انواع دیگر گردشگری در حال افزایش است نظیر گردشگری فضایی، گردشگری الکترونیکی که در سالهای اخیر آغاز شده است. در اینجا به تعدادی از مهمترین انواع گردشگری اشاره می شود:
گردشگری تفریحی : در این نوع گردشگری، گردشگری ساحلی بسیار مورد توجه است و گردشگران معمولاً برای بهرهبرداری از سه S (sun, sea, sand) به سواحل نقاط مختلف سفر میکنند.
گردشگری طبیعت : گستره فضایی این الگو، محیط طبیعی مثل ساحل، جنگل، کوه، کویر، غار و نظیر اینها است.
گردشگری تجاری : در سفرهایی که با هدف بازرگانی و تجارت انجام میشود.
گردشگری شهری :نواحی شهری به علت آنکه جاذبههای بسیار دارند غالباً مقاصد گردشگری مهمی محسوب میشوند.
گردشگری روستایی : در گردشگری روستایی منابع فرهنگی، طبیعی و تاریخی نواحی روستایی به عنوان کالای فرهنگی گردشگری قابل عرضهاند.
گردشگری قومی و عشایری:این نوع گردشگری به منظور مشاهده سبک زندگی افراد بومی و اقوام انجام میشود.
گردشگری مذهبی : افرادی را شامل میشود که به منظور دیدارازاماکن مقدس یاانجام دادن امور مذهبی مسافرت میکنند.
گردشگری ورزشی : شمار زیادی از میهمانان کشورهای مختلف اشخاصیاند که با قصد ورزش و تمرین یا شرکت در مسابقات ورزشی، تماشای مسابقه تیمها یا بازیکنان مورد علاقهشان، یا گذراندن اردوهای ورزشی به سفر رفتهاند.
گردشگری ماجراجویانه : در هر جامعه کسانی هستند که به انجام دادن کارهای متهورانه و مخاطرهآمیز علاقه وافر دارند. برخی از این افراد با اقدام به مسافرتهای ماجراجویانه به این نیاز درونی خود پاسخ میدهند.
گردشگری سلامت : چنین سفری شامل فعالیتهای گوناگونی میشود که با هدف تأمین بهداشت و سلامت فرد یا گردشگر انجام میشود مانند مراقبت بهداشتی و گذراندن دوره نقاهت و بازپروری.
گردشگری فضایی : نوع دیگری از گردشگری مسافرت به فضا است که در سالهای اخیر آغاز شده است.
گردشگری الکترونیکی : گسترش و رواج امکانات و وسایل الکترونیکی نظیر تلویزیونها، ماهواره و اینترنت، موجب شده است تا مردم هر چه بیشتر و به راحتی با دیگر نقاط دنیا ارتباط برقرار کنند.
گردشگری بیابانی :گردشگری بیابانی برای آن دسته از گردشگران که علاقه به سفر به نواحی خشک را دارند و یا رویای سفر بر کوهان شتر را در سر میپرورانند و یا قصد تحقیق در مورد خاک، و آب و هوای نواحی بیابانی را دارند اهمیت دارد.
گردشگری آموزشی و علمی و گردهمایی: این نوع گردشگریها به منظور تحقیقات یا شرکت در همایشهای علمی است.
گردشگری هنری :گردشگری هنری در پی شناخت هنرهای ملل دیگر واقوام دیگر است .
گردشگری تاریخی : این گونه از گردشگری که گردشگری میراث نیز نامیده میشود، به بازدید از موزهها، مکانها و ابنیه تاریخی میپردازد، امروزه بخش عمدهای از گردشگری را به خود اختصاص داده است.
گردشگری فرهنگی: گردشگری فرهنگی عبارت است از مسافرت افراد از محل سکونت خود به مکانهایی که جاذبههای فرهنگی دارند. این جا به جایی به قصد کسب اطلاعات و تجارت برای ارضای نیازهای فرهنگی گردشگران انجام میشود.
[